Hebben
de docenten wel alles goed gezien? Is er sprake van sociaal wenselijk gedrag?
Lopen de studenten alleeen in het zicht “in de pas”? Zijn het de echte toppers
van vandaag? Dit verhaal is in ieder geval voorgedragen tijdens de
diplomauitreiking van CIOS Sittard niveau 2,
de groep die zich een weg geknokt heeft naar het diploma tussen
2011-2013.
Dit is het
verhaal van Nikon, de verborgen camera. Nikon is een kleine, maar functionele
gadget van CIOS niv. 2 Nikon is overal en altijd. In de ochtend start hij zijn
dienst bij de bushalte hier iets verderop. Hij registreert niet alles, want dat
is het nadeel van een camera als er iets buiten het gezichtsveld afspeelt is
dat moeilijk opnemen. Dus dat wat er nu verteld gaat worden door Nikon is een
kleine afspiegeling van een doorsnee dag van de CIOSSER op deze locatie. Let
wel, het idee heerst dat er buiten het gezichtsveld van Nikon ook nog een en
ander heeft afgespeeld. Dit zijn vaak de dingen die u en ik niet willen weten,
maar waar we soms wel eens onze bedenkingen hebben.
Nikon heeft
ons de afgelopen 2 jaar geïnformeerd over de helden die vandaag hun diploma
ontvangen. De zaken die hij ons heeft laten zien variëren van mooie
sportmomenten tot persoonlijke dieptepunten, van sneaky gedrag tot geweldig
veel respect en bewondering voor elkaar.
Hij start
zijn verhaal bij de bushalte. Zijn gevoelige oog viel elke ochtend op de
buschauffeur die wederom een bijzonder ritje had gemaakt. Of het nu ging om die
zingende club in die trainingspakken of de dansende, muziekluisterende en
luidkeels pratende studenten die uitstapten in het pittoreske Buchten, elke
ochtend en middag werd er weer een feest gemaakt voor de chauffeurs.
Dan
vervolgde deze groep haar weg richting school. Nooit of te nimmer kon Nikon
deze club betrappen op het lozen van afval, het gooien van kiezeltjes of het
achterlaten van, vaak met liefde gesmeerde, boterhammen. In 1 ruk renden ze
werkelijk als 1 peloton richting Sportplaza `t Anker. De thuisbasis van deze
tot op het bot gemotiveerde sportstudenten, ook wel betiteld als de top van
motorisch Nederland. Met het zweet op het hoofd en de tas tot de nok toe gevuld
kwamen ze binnen. Nooit heeft Nikon iemand kunnen betrappen op te laat komen.
Ongelooflijk, maar waar. Zelfs als iemand ziek, zwak, misselijk of geblesseerd
was dan bleek dat altijd te kloppen. Liep Nikon een plaatselijke sportclub
binnen op een avond dan zag hij de geblesseerde ciosser langs de kant zitten
met zijn of haar enkel ingetapet of met een coolpack erop. Want deze toppers
wisten waar ze mee bezig waren en op school zeggen dat je geblesseerd was om vervolgens
`s avonds toch te kunnen voetballen dat kwam nooit in ze op. Hulde!
Nikon volgde
de groep tot in het klaslokaal of naar de kleedkamer. Daar ontstond een
prachtig schouwspel. De leerlingen voerde wedstrijdjes uit wie zich het snelste
kon omkleden, wie zijn kleren het netste kon ophangen, wie het gezondste
lunchpakketjes bij zich had en wie er vooraan mocht zitten. Zonder ook maar 1
woord van de docent zaten de leerlingen klokslag 08.45u klaar met de juiste
spullen op de bank of in het juiste tenue. Huiswerk werd alleen in het begin
gecontroleerd, want ook deze doorgewinterde docenten zagen dat dit wel snor
zat. Geen huiswerk maken werd in deze groep gezien als niet slim, slecht voor
je ontwikkeling ipv stoer of cool. Vaak sprak men zich ook daar ook op aan om
zo samen met elkaar constant bezig te zijn met het doel van het behalen van het
diploma. Nikon is al op veel plaatsen geweest, maar zoiets had hij nog nooit
meegemaakt.
Nikon had
ook een aanvraag gedaan voor de verschillende kampen en deze waren goedgekeurd.
En dus ging Nikon mee tijdens de fiets- en wandeltochten op het kamp. Ook
verbleef hij in de slaapvertrekken. Daar waar kampen vaak worden gezien als
vrijheid-blijheid bleek daarvan geen sprake bij deze leerlingen. Zonder enige
aarzeling spraken leerlingen elkaar aan op eerder gemaakte afspraken als het
netjes twee aan twee fietsen, wachten op elkaar, aan de verkeersregels houden,
rust en stilte in de slaapkamers en op tijd zijn bij de eetmomenten. Nogmaals,
steeds in het achterhoofd dat diploma. Deze topsporters waren ten alle tijden
bezig met hun opleiding.
In het begin
van de opleiding hebben we aan de leerlingen gevraagd wat zij vinden passen bij
een sportleider en zelf kwamen ze met de volgende zaken, die ze overigens
gedurende hun hele opleidingstraject constant uit zichzelf hebben nageleefd:
·
Petjes af in
het gebouw
·
Geen grote
koptelefoons
·
Telefoons
niet zichtbaar tijdens de lesmomenten
·
Kauwgoms dat
was helemaal geen issue, uit! Riepen ze in koor
·
Goede
beroepshouding dus toon initiatief, respect, kom je afspraken na enz
Kortom, ook
hier waren we snel uit!
De
examenstage begon en Nikon had zich weer geïnstalleerd in het leslokaal waar de
studenten 1x uitleg hebben gekregen over de examenopdrachten. De docent, ik
dus, wilde het eigenlijk het liefste veel vaker uitleggen, maar dat was
helemaal niet nodig. Aangezien deze jongelui zeer geconcentreerd kunnen
luisteren, zaken direct noteren en als ze vragen hebben dat eerst zelf proberen
op te lossen, dan te raden gaan bij hun collega-studenten, om vervolgens de
google-zoekmachine te gebruiken, tsja dan sta je daar als docent met je goed
fatsoen. Maar machtig mooi om te zien dat de jeugd van tegenwoordig zo bezig
kan zijn met hun studie.
Als laatste
wil ik nog graag benoemen dat alles examenopdrachten elke week zijn
bijgehouden. Nikon keek en fluisterde mij in dat ik dat niet hoefde te
controleren, want een kwartier voordat de les begon controleerde de klas
elkaar. Ongelooflijk he!
U snapt
natuurlijk dat Nikon soms net een student is. Met veel mooie praatjes probeert
hij ons te overtuigen. Creatief omgaan met de waarheid gebeurt wel eens, hij
slaat de echt belangrijke zaken echt wel op en als puntje bij paaltje komt dan
werkt hij echt wel, zo ook onze studenten. Ook Nikon heeft wel eens de batterijen
leeg, de lens kapot of het geheugenkaartje kwijt.
Nikon wil
wel graag de studenten een tip meegeven. Nikon is niet meer het enige A-merk in
de markt en hij zal zich moeten blijven ontwikkelen en verbeteren om zich te
onderscheiden en dat moeten jullie ook blijven doen. Als jullie komend jaar 5%
van mijn verzonnen verhaal daadwerkelijk gaan doen dan help je jezelf weer een
stapje verder!
En dan
blijft de volgende zin jullie allemaal natuurlijk bij op een dag dat je geen
zin hebt, want als je geen zin hebt, dan……..?
Gefeliciteerd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten