Is het een discussie waard? Heeft discussiëren
zin? Is er echt iemand beter of niet? Glamourboy of wonderkind? Ferrari of
fiets om naar de training te gaan? Plezier versus verplichting? Teamgeest of egoïsme?
Real of Barca? Wetenschappelijk bewezen of afhankelijk van teveel variabelen?
Ineens was ik getuige van een hoop
geschreeuw, drukke armgebaren, lichaamstaal die zijn weerga niet kende en een
onduidelijke scheiding tussen voor- en tegenstanders van de twee grootste
voetbalzonen van de wereld, namelijk Messi en Ronaldo. Ik bekeek het schouwspel
dat zich voor mijn ogen afspeelde en ik zag dat het niet echt de stempel van “discussie”
mocht krijgen. Dit kwam eerder in de buurt van “degene die de meeste decibels
produceert heeft gelijk”. Evengoed is het geweldig om te zien met hoeveel
passie en ogenschijnlijk evenveel voetbalverstand deze woordenstrijd beslist
lijkt te worden door mijn helden cq studenten!
Als docent van de niveau 2 opleiding van
CIOS Sittard ben ik afgelopen week neergestreken in St. Pietersvoeren, de
Voerstreek onder Maastricht. Een introductiekamp waarbij we de eerste stappen
zetten op het gebied van teambuilding en we met 38 studenten 24/7 op elkaars lip
zitten. Samen koken, activiteiten doen, organiseren, slapen en vrije tijd,
alles gezamenlijk om het groepsgevoel te verbeteren. Studenten leren elkaar
kennen en ze komen erachter hoe de docenten in elkaar steken, maar wij als
docenten zien de studenten ook eens in een andere rol als alleen maar in de
klas. Zeer interessant en dat wordt alleen maar interessanter zodra er
schijnbaar iets ontstaat rondom een opmerking van een leerling dat Messi de
beste voetballer is allertijden. Geweldig om dat van dichtbij mee te mogen maken.
De woensdag staat bij ons op kamp altijd
in het teken van een 30km lange wandeltocht. Tijdens deze wandeltocht zijn de “oortjes”
en de smartphones verboden. Het mooie is dat de studenten dat ook perfect
weten, want ze leveren hem direct en zonder te morren in als ze “gesnapt”
worden. Helaas weten wij ook wel dat we niet alles hebben gezien, maar achteraf
blijken leerlingen toch veel met elkaar gesproken, besproken en gedeeld te
hebben. Dit is niet alleen op het gebied van sport, maar ook worden
thuissituaties besproken, hobby’s, liefdesleven en natuurlijk zette de
discussie van de nacht van tevoren zich vrolijk door tijdens onze tocht door
het Zuid-Limburgse Heuvelland.
Daar waar er vaak geroepen wordt dat veel
studenten een te korte spanningsboog hebben en een slecht concentratievermogen
bleek deze discussie ervoor te zorgen dat ze uitermate geconcentreerd waren op
hun eigen mening, die van anderen en dat de spanningsboog groter bleek dan
iedereen doet vermoeden. Dat kan ook niet anders, want deze 2 competenties
worden dagelijks getraind door urenlang FIFA en GTA5 te spelen. Dit vergt
namelijk concentratie2.0. Dus ze kunnen het wel, nu nog zaak om deze trigger in
het onderwijs in te bouwen, maar dat is iets voor mijn eerdere verhaal over “de
Gymles2.0 – Steve Jobs scholen”
Hieronder een aantal qoutes met daarbij
een ludieke twist op wat er geroepen werd!
“Messi heeft plezier en Ronaldo is
arrogant”.
Tsja, ik kon die leerling geen ongelijk
geven, maar dat heeft natuurlijk ook te maken met mijn persoonlijke voorkeur
voor deze kleine, Argentijnse goocheldoos. Het plezier straalt er vanaf.
Constant is Messi bezig om niet alleen zichzelf en zijn team te plezieren, maar
zonder dat hij erover nadenkt vermaakt hij ook miljoenen voetballiefhebbers all
over the world. Ronaldo daarentegen lijkt constant zich af te vragen hoe hij
het beste het publiek kan bespelen in zowel positieve als negatieve zin. Hij is
niet alleen maar bezig met zichzelf, maar corrigeert teamgenoten verbaal en
non-verbaal en probeert het publiek op zijn hand te krijgen. Vaak werkt dit
averechts. Ronaldo is altijd verongelijkt, als we met z`n allen door de regen
zouden lopen dan zal Ronaldo nog steeds beweren dat hij natter wordt!
“Messi gaat op zijn fiets naar de training
met de bal onder zijn arm en Ronaldo rijdt in een Ferrari en laat zelfs zijn
schoenen strikken”
Deze quote zie ik echt voor me! Tenminste
dat van Messi dan. Ik zie hem echt thuis vertrekken met een bal onder de arm.
Huppelend verlaat hij zijn straat en vlak voor de bocht draait hij zich om en
met zijn lolly in de mond zwaait hij nog even naar zijn moeder die altijd in de
deurpost wacht totdat zoonlief is verdwenen. Aangekomen op de club belt hij
even zijn moeder om te laten weten dat hij goed is aangekomen. Wachtend op de
rest jongleert hij wat met een bal en af en toe graait hij eens in zijn rugzak
om een slokje te nemen van de Spaanse variant van “Capri-sonne” en te kijken
wat “Madre” op de boterham heeft gesmeerd.
Dan Ronaldo, hij belt de pers op dat hij
gaat vertrekken, kijkt in de buitenspiegel 5x of zijn haar goed zit, scheurt
vervolgens langs de door hem zelf opgetrommelde journalisten en duikt linea
recta de parkeergarage in van “de Koninklijke”. Traint, traint hard, traint nog
harder, doucht, soigneert en verdwijnt!
“Messi heeft een beter team om zich heen,
Ronaldo moet het zelf doen”
Dat klinkt als een prima oordeel, ware het
niet dat spelers als Benzema, Alonso, Kedira en Ozil toch ook niet de minste
zijn. Daarnaast had Ronaldo ook nog het geluk om een gedeelte van zijn carrière
te mogen spelen onder “The Special One” terwijl de Barcelona-mannetjes het
moesten doen met de docent genaamd Guardiola. Alleen al vanuit mijn
onderwijsachtergrond zou Guardiola natuurlijk mijn voorkeur hebben.
“Messi is een talent en Ronaldo is een product
van hard trainen”
Oneens, allebei de spelers zijn talentvol,
maar volgens mij door de verschijning van 1 brok dynamiet ten opzicht van 1
brok plezier lijkt het alsof Ronaldo het alleen maar van zijn harde werken moet
hebben. Beide spelers zijn zeer talentvol, maar ze trainen ook allebei elke dag
keihard!
“Oke jongens, ik discussieer 10 minuten
mee en daarna is het klaar met de discussie, anderen beginnen zich te ergeren
aan het hele toneelspel en ik denk dat we er net zoals heel de wereld niet
uitkomen”
En ik maakte een paar regels zodat deze “hardroepwedstrijd”
een beetje de kleur krijgt van een discussie. Iemand aanstellen als
scheidsrechter werkt natuurlijk altijd bij studenten die sportminded zijn. De
scheids zorgt ervoor dat we elkaar laten uitpraten, dat men netjes
spreekt, de decibels binnen de perken
gehouden worden en zo nog een handjevol regels meer. En ineens bleek toch dat
de studenten minder te zeggen hadden dan in de hele discussie daarvoor. Al 15
kilometer lang en een hele nacht hier aan voorafgaand bleken binnen 10 minuten
te zijn uitgesproken. Behalve dat de studenten elkaar hadden leren kennen bleek
dus ook dat ze wat minder te vertellen hadden als ze dachten, want het constant
herhalen van dezelfde mening, maar steeds op een andere manier en met een
andere toon was er nu niet meer bij…….
Uiteindelijk bleek de wandeling een
succes, de discussie voor niemand te winnen en de meester had de studenten toch
weer wat geleerd. Tenminste dat is zijn eigen bescheiden mening……Voorkeur van
de meester, Messi! Dit zal maandag wel weer wat discussie opleveren, maar
gelukkig zitten er 38 potentiele scheidsrechters in ons team!
Studenten, neem maandag je fluitje mee!
Met sportieve groet,
dhr. Wolters
Geen opmerkingen:
Een reactie posten