Edublogger

Edublogger

vrijdag 26 juli 2013

Thialf bedankt!




Begeeft de KNSB zich op glad ijs? Rijdt Doekle Terpstra een scheve schaats? Zitten er scheuren in het Heerenveense ijs? Wordt het ICE-dome zoiets als het Gelredome? Wat vindt Rintje, Falko, Yvonne, Ireen, Sven en Erben er van?

Ik moet ineens terugdenken aan de commotie in Turkije waar een grote groep mensen in opstand komt tegen een besluit om een cultureel erfgoed te vervangen door een hypermodern idee van de premier. Daarmee roep ik absoluut niet op om in opstand te komen op de “turkse manier”, maar misschien verwacht ik wel dat er een aantal schaatsers op de barricade springen om Thialf te behouden als schaatstempel voor alle nationale en internationale schaatswedstrijden. Niet letterlijk op de barricade natuurlijk, want dat zal zelfs de ouderwetse noren niet kunnen bolwerken.

Thialf gaat van het strijdtoneel verdwijnen. Het Nederlands elftal gaat in het vervolg haar wedstrijden spelen in het groen. De Dam wordt in de toekomst een buitenzwembad met ligweide en op Schiphol komt een vliegverbod. Thialf, het Mekka van de schaatssport, carnaval in het Noorden, “zaate hermeniekes” die landelijke bekendheid krijgen, Mart in zijn gebreide trui met de rug naar het heilige bevroren water en de ereronde in de koets. De dooi is ingetreden.

Als ik terugdenk aan Thialf dan denk ik aan de helden die daar “rondje 30” hebben gedraaid, de strijd tussen Falko en Johan Olav, de opkomst van Rintje, alles in het oranje en zoveel meer mooie momenten. Daar zat ik dan voor de tv als klein jochie. Nog onbekend met het hele schaatsgebeuren, maar door Thialf werd mijn aandacht gepakt. Ooit zou ik daar naar toe moeten heb ik mezelf beloofd, maar vanaf nu word ik dus de dupe van mijn eigen lange termijnplanning. Helaas, maar naar Almere ga ik niet…..denk ik.

Verplaatst je eens in de huid van de Zamboni. Op de ijsdweilschool worden deze machines klaargestoomd voor het gladde ijs van Heerenveen. Daar gaat dus nogal wat veranderen. Het schijnt momenteel erg onrustig te zijn in de wereld van deze rijdende gladmakers. Niemand wil naar Almere, maar er zal uiteindelijk eentje moeten gaan. En je zal zien dat ook deze zal wennen aan het gladde ijs van het ICE-dome.

Veranderen en ontwikkelen hoort bij de toekomst. Veel werknemers en bedrijven zitten vastgeroest in de bekende tunnel. Wat goed is moet blijven en kan niet verbeterd worden. Waarschijnlijk kan dat wel, maar dan moet je impopulaire beslissingen nemen en dat is wat er nu gebeurt. En dan krijg je zulke verhalen, blikken, reacties en kritiek. Part of the job zeg ik dan. Over 20 jaar weten we misschien niet beter.

Maar ik krijg het gewoonweg niet uit mijn systeem. Salt Lake City, Calgary, Hamar, Kolomna, Inzell, Erfurt en dan nu Almere………Doekle, ben eerlijk, dat bekt toch ook niet lekker?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten