Edublogger

Edublogger

dinsdag 23 juli 2013

Frankrijk, Froomage



Gaat de 100ste tour de boeken in als de tour van de meesterknecht van Wiggins 2012? Zal deze tour ons herinneren aan de ferme sprintersdijen van Duitse makelaardij? De aanvalsdrift van onze Johhny? De waaieretappe? Het zal in ieder geval in mijn herinnering zitten als de tour waarin Bram Tankink op TV een oproep plaatst voor alle uitzinnige Hollanders op Alp D`huez om vooral geen schouderklopjes uit te delen aan zijn pijnlijke linkerschouder.

Laat ik beginnen met de winnaar, Froome. Fonetisch zou ik dan “Vroem” noteren en deze volgorde van letters op schrift zorgt direct voor een link met zijn puike rijden tijdens deze historische ronde van Frankrijk.  Als ik naar “La grande Boucle” van Froome kijk dan wordt mijn aandacht werkelijk waar direct gespitst op de zogenoemde tekentafel van Sky. Hoe precies alles is uitgemeten, afgemeten, getest, doorontwikkeld, bekeken, berekend, verkend en ultiem is voorbereidt moet er toch wel voor zorgen dat hij als winnaar uit de bus gaat komen.

Tijdens het kijken van de bergetappes vroeg ik me vaker af wat zijn concurrenten zouden denken. Wat te denken van de kleine Colombiaanse klimmer Quintana. Deze te kleine, te lichte en te stille klimmer uit Bogota zal wel gedacht hebben dat hij letterlijk ongezien kon wegglippen vanwege zijn formaat. Helaas, doordat namelijk Froome zo houterig en gebukt op zijn fiets zit alsof hij constant zit te telefoneren ziet hij zelfs een mier oversteken, dus Quintana`s kansen leken verkeken.

Contador zal nog vaker hebben teruggedacht aan die biefstuk waar schijnbaar dat kleine beetje clenbuterol in zat. Maar van zo`n biefstuk ga je dus wel verdomd hard fietsen. Tegenwoordig is ook Contador overgestapt op de bruine boterham met pindakaas of een mix van tapas met chorizo en dat blijkt zijn aanvalsdrift niet te hebben getemperd, maar zijn benen lijken in ieder geval iets minder geïnspireerd.

Valverde, stak 1x zijn hoofd in de wind en weg waren al zijn gedachten…..(en dromen en ambities)

Dan de Nederlanders, Ten Dam en Mollema, liefkozend Bau en Lau genoemd. Het schijnt dat Eyeworks van Reinout Oerlemans al patent heeft aangevraagd voor een realitysoap van deze 2 uitgemergelde toppers op pedalen. De naam “Bau, Lau & het geheim van hard trainen!” is inmiddels vastgelegd. Ten Dam zal vaak gedacht hebben aan zijn oude Chevy en de camping in St. Antheunis. Het schijnt dat hij rond 5 december eerst een tijdrit fietst en vervolgens met zijn witte slijmbaard furore maakt met mijter en staf.

Mollema, nuchtere inwoner van provincie Groningen heeft een puike prestatie geleverd. Ietwat hoekig op zijn fiets, maar kneiter-dijen en een niet aflatende werklust zorgen ervoor dat hij aanklampt en maar amper afhaakt. Terugknokken, eigen tempo rijden en kuchen tijdens interviews zijn het handelsmerk geworden van Bauke.  

Als laatste een opvallende verschijning in de Tour. Was Shani Davis  in het schaatsen nog een vreemde verschijning of Rik Smits in de jaren 90 in het basketbal de vreemde eend in de sportieve bijt dan hebben we er nu 2 in 1 Tour de France. “De witte Keniaan” Froome is de grote winnaar, maar de enige donkere hardrijder op de fiets in de Tour sprintte op de Champs Elysees naar een verdienstelijke 7de plek, Kevin Reza is zijn naam. Dus de “witte keniaan” en de “biking black man” schreven samen historie.
 
Al met al was het een fantastisch mooie tour, waarin ook Cavendisch geleerd heeft dat de Tour een ronde is van 3360km en aan het einde wint een Duitser. Wielrenpetje af voor Kittel!


Of zoals Mart “mag ik dat zeggen” Smeets zou zeggen:


Buenos noches mi amor!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten